
تلفن های هوشمند و تبلت های امروزی کارهای خیلی زیادی می کنند. در کسری از ثانیه می توانند وضع آب و هوای زیمباوه یا گینه بیسائو را به شما بگویند، بهترین خرید ها را پیشنهاد کنند، ساعت کوک کنند و غیره. اما با کمال احترام، آنها هنوز خیلی ابتدایی هستند.
اگر از کامپیوتر خود (پی سی یا پست پی سی) بپرسید که یک تکه پارچه چه حسی را به پوست بدن منتقل می کند یا یک سوپ خوشمزه چه بویی دارد، به در و دیوار می خورد و راه خودش را گم می کند، آخر سر هم با سرفه کردن به شما می فهماند که کاری از دستش ساخته نیست!
در ادامه مطلب با نارنجی همراه باشید تا شما را از چشم اندازی که IBM برای کامپیوترهای 5 سال آینده ترسیم کرده با خبر کنیم. پیش از آن هم می توانید پیش بینی قبلی IBM را درباره ذهن خوانی و چیزهایی عجیب تر بخوانید.
مطلب مرتبط: پیشگویی های IBM درباره ذهن خوانی و چیزهایی عجیب تر
سیستم های رایانش شناختی (مبتنی بر ادراک)اگر از کامپیوتر خود (پی سی یا پست پی سی) بپرسید که یک تکه پارچه چه حسی را به پوست بدن منتقل می کند یا یک سوپ خوشمزه چه بویی دارد، به در و دیوار می خورد و راه خودش را گم می کند، آخر سر هم با سرفه کردن به شما می فهماند که کاری از دستش ساخته نیست!
در ادامه مطلب با نارنجی همراه باشید تا شما را از چشم اندازی که IBM برای کامپیوترهای 5 سال آینده ترسیم کرده با خبر کنیم. پیش از آن هم می توانید پیش بینی قبلی IBM را درباره ذهن خوانی و چیزهایی عجیب تر بخوانید.
مطلب مرتبط: پیشگویی های IBM درباره ذهن خوانی و چیزهایی عجیب تر

«تفاوت های بنیادینی میان طرز فکرهای مختلف درباره رایانش وجود دارد. [برای رایانش شناختی] باید از اساس، طرز فکرتان درباره جذب داده ها را تغییر دهید. اینطور نیست که فقط یک عکس بگیرید و آن را ذخیره کنید. باید با آن عکس به عنوان یک موجودیت مستقل برخورد شود و نه فقط چند صفر و یک. رایانش شناختی تغییرات بسیار جذابی را برای قابلیت ها[ی کامپیوترها] رقم خواهد زد و این برای ما یک محرک بزرگ است.»
یکی از تفاوت های میان کامپیوتری که قوه ادراک و قابلیت شناختن چیزها را دارد با یک کامپیوتر سنتی، مقوله تمرین است. یک سیستم شناختی، به دادن جواب های غلط و به درد نخور ادامه نمی دهد، بلکه اگر به یک نتیجه گیری غلط رسید، می تواند رویکرد خود را عوض کرده و به شناخت جدیدی نایل آید. آقای میرسون در این باره می گوید:
«در یک ماشین دارای قابلیت ادراک، شما آن را آماده و روشن می کنید ولی این خود دستگاه است که شروع به مشاهده می کند و این کاملاً از آنچه اکنون داریم، متفاوت است زیرا دستگاه های آینده با محاسبات آماری قادر به رسیدن به یک نتیجه نهایی می شوند و با این حال، اگر پاسخ اولیه شان غلط باشد و شما این را به دستگاه بگویید، دوباره احتمالات منجر به نتیجه غلط را این بار با وزن های متفاوت بررسی کرده و سرانجام به نتیجه صحیح می رسد.»